Keseorangan


Memang pokcik akui dalam bab berbasikal ni ianya dah jadi hobi baru,... tapi kesian. pokcik kena layan seorang diri kerana kat kawasan rumah pokcik ni tiada yang minat berbasikal... jadi pokcik sentiasa berkayuh keseorangan. 

Kalau nak berkayuh secara kumpulan terpaksalah kena jumpa kawan-kawan yang berkumpul di kawasan bandar Jerteh, tu pun jarak dia dalam tiga kilometer.... ada sorang dua yang minat pun, dia orang kerja jauh sekali sekala bila dia orang balik hari minggu, bolehlah konvoi bersama. Kalau tidak jawabnya memang keseoranganlah berkayuh... paling tidak pun pokcik nyakat anak-anak saudara mara keliling kawasan rumah ni.. macam yang bawah tu kan..


Tiada ulasan: